Ποιος Ήταν ο Άγιος Βησσαρίων που Εορτάζει Σήμερα 15 Σεπτεμβρίου

Ο Άγιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων το 1490 μ.Χ., λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, γαλουχήθηκε και ανατράφηκε από τους ευλαβείς γονείς του με τα ιερά νάματα της αγίας πίστεώς μας και τα ιδεώδη του Γένους μας σε ένα γεμάτο θεοσέβεια οικογενειακό περιβάλλον.

Από πολύ μικρός εκδήλωσε την κλίση του προς τον μοναχισμό. Σε ηλικία μόλις 10 ετών έγινε υποταχτικός (καλογεροπαίδι) στον μητροπολίτη Λαρίσης Μάρκο, που τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο. Το έτος 1517 μ.Χ. εκλέγεται επίσκοπος Ελασσώνος και το 1521 μ.Χ. αναλαμβάνει την διοίκηση της επισκοπής Σταγών. Το Μάρτιο του 1527 μ.Χ. αναβιβάζεται στον θρόνο της Μητροπόλεως Λαρίσης, κατέχοντας παράλληλα, μέχρι τον Αύγουστο 1529 μ.Χ., ως «τοποτηρητής», και την επισκοπή Σταγών, και ακτινοβολεί με την αγιότητα της ζωής του και την καταπληκτική αγαθοεργό δράση του, ενώ συγχρόνως υπομένει με θαυμαστή ανεξικακία συκοφαντίες και σκληρές δοκιμασίες στις οποίες έλαμψε «ὡς χρυσὸς ἐν χωνευτηρίῳ». Ο Άγιος Βησσαρίων ως ιεράρχης επιτέλεσε γενικότερα σημαντικότατο έργο, ποιμαντικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικό.

Ο Άγιος Βησσαρίων, παρά τους χαλεπούς χρόνους της εποχής του, αποδείχτηκε και ένας πολύδραστος «υπουργός κοινωνικών έργων». Με προσωπική του επίβλεψη και πρωτοβουλία χρηματοδότησε και κατασκεύασε μια μεγάλη σειρά από πολύτιμα και δύσκολα κοινωφελή έργα, όπως εκκλησίες, δρόμους και κυρίως γεφύρια, μία ακόμη μαρτυρία της ανεκτίμητης κοινωνικής προσφοράς της εκκλησίας μας σε κάθε εποχή και τόπο. Για την εξοικονόμηση των αναγκαίων χρημάτων ο Άγιός μας έκανε πολλά και μακρινά ταξίδια, μέχρι τα Βαλκάνια, την Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία. Ως γεφυροποιός εμπνεύστηκε αρκετά γεφύρια: στον Πορταϊκό ποταμό της ιδιαίτερης πατρίδας του Πόρτας Παναγιάς, στη Σαρακίνα της Καλαμπάκας, Πηνειός ποταμός (και με τα δύο επικοινωνεί η πεδινή Θεσσαλία με την ορεινή),τη γέφυρα Κοράκου στον Αχελώο (που συνδέει Θεσσαλία με Ήπειρο), το πρώτο γιοφύρι της Πλάκας (που ενώνει Τζουμέρκα με Άρτα και Γιάννενα).

Για την ψυχική γαλήνη έκτισε στον Κόζιακα την μονή του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών (Δουσίκου), μεταξύ των ετών 1527 – 1534/35 μ.Χ., και στα ερείπια παλιάς ομώνυμης. Στις 13 (ή 15) Σεπτεμβρίου 1540 μ.Χ., ημέρα Δευτέρα παρέδωκε την αγίαν ψυχήν του εις χείρας Θεού, υμνούμενος από τότε ως Άγιος και θαυματουργός. Οι ασθένειες που κατ’ εξοχήν θεραπεύει ο Άγιος Βησσαρίων είναι η δυσεντερία, η ευλογιά, η οστρακιά και προπαντός η πανούκλα. Γιατρεύει και αρρώστιες ζώων, φονεύει ακρίδες, καταπαύει την τρικυμία της θάλασσας, συντελεί στην εφορεία της γης. Η ευωδιάζουσα Τιμία Κάρα Του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Του.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 15 Σεπτεμβρίου, με ιδιαίτερη ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια, στη μονή του, στην Πύλη, στην Καλαμπάκα· στα Τρίκαλα λιτανεύεται η τιμία κάρα του πανηγυρικά την Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Τα πρώτα υμνογραφικά και συναξαριογραφικά κείμενά του γράφτηκαν πολύ νωρίς από τον Παχώμιο Ρουσάνο (1552 μ.Χ.).

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Ύψωση Τιμίου Σταυρού: Για Ποιο Λόγο Νηστεύουμε Σήμερα

Στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, κάνουμε αυστηρή νηστεία. θεωρείται, μάλιστα, τόσο αυστηρή όπως η Μεγάλη Παρασκευή. Για ποιο λόγο, όμως, νηστεύουμε σήμερα;

Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Όταν ανακάλυψαν τον Τίμιο Σταυρό τον ύψωσαν μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι. Για την Ανάμνηση λοιπόν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού νηστεύουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, επειδή ο Σταυρός είναι Ανάμνηση του Πάθους του Χριστού.

Διότι όπως ο κάθε άνθρωπος που κάνει την ανακομιδή (εκταφή) των λειψάνων ενός συγγενή του (για παράδειγμα του πατέρα του, της μητέρας του και άλλων), λυπάται ενθυμούμενος το πρόσωπο αυτό, έτσι και εμείς οι Χριστιανοί βλέποντες τον Σταυρό και αναλογιζόμενοι ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε για εμάς τους αμαρτωλούς και ως Άνθρωπος Έπαθε, ταπεινωνόμαστε και δείχνουμε Συντριβή καρδιάς νηστεύοντες.

Οι μεν Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι Ισότιμη με την Μεγάλη Παρασκευή», αφού και τις δύο αυτές Ημέρες τιμούμε εξίσου τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.

Η Νηστεία κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, «δεν γίνεται για το Πάσχα, ούτε για τον Σταυρό, αλλά για τις αμαρτίες μας….επειδή το Πάσχα δεν είναι υπόθεση Νηστείας και πένθους, αλλά ευφροσύνης και χαράς.

Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λέμε ότι πενθούμε για τον Σταυρό. Ούτε για εκείνον πενθούμε. Αλλά για τα δικά μας αμαρτήματα». Επίσης νηστεύουμε για να μιμηθούμε τον Κύριο, ο Οποίος ενήστευσε για σαράντα ημερόνυχτα επάνω στο Σαραντάριον Όρος.

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Ύψωση Τίμιου Σταυρού: Τι Γιορτάζουμε και Γιατί

Η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης καθιερώθηκε ίσως από τον ίδιο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330. Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους.

Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης καθιερώθηκε ίσως από τον ίδιο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330.

Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία στα οποία εξαίρεται ο ρόλος του Σταυρού για τη σωτηρία του κόσμου.

Το γεγονός ότι οι κατακόμβες είναι γεμάτες από χαραγμένους σταυρούς αποδεικνύει ότι οι διωκόμενοι χριστιανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους τύπους του αδίκως παθόντος Κυρίου Ιησού Χριστού. Το ιερό αυτό σύμβολο τους εμψύχωνε και τους έδινε τη δύναμη του μαρτυρίου.

Η θαυματοποιός δύναμη του Σταυρού

Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού φάνηκε στο θαυμαστό όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στα 312, ενώ βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου κοντά στη Ρώμη. Οι ιστορικοί της εποχής αναφέρουν ότι ο αυτοκράτορας είδε στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι, το σημείο του σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια, και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», επίσης σχηματισμένη με αστέρια.

Ήταν η 28η Οκτωβρίου 312. Από εκείνη την ώρα έδωσε διαταγή το σημείο αυτό να γίνει το σύμβολο του στρατού του. Ο εχθρός κατατροπώθηκε και ο Κωνσταντίνος έγινε μονοκράτωρ του απέραντου κράτους. Δεν είχε καμιά αμφιβολία ότι η δύναμη του Σταυρού του είχε χαρίσει αυτή την περήφανη νίκη, γι’ αυτό προσέγγισε τον χριστιανισμό.

Η εύρεση του Τιμίου Σταυρού

Το 326 αναχώρησε για τους Αγίους Τόπους η ευσεβής χριστιανή μητέρα του αγία Ελένη, όπου άρχισε το κτίσιμο λαμπρών ναών. Επίκεντρο ήταν ο Πανάγιος Τάφος του Κυρίου.

Στο σημείο εκείνο ο αυτοκράτορας Αδριανός είχε κτίσει το 135, κατά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ναό της Αφροδίτης. Η αγία Ελένη επιδόθηκε σε προσπάθειες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές τελικά βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Η πιστή βασιλομήτωρ, με δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον ύψωσε στον Γολγοθά και τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε ανεγείρει η αγία πάνω από τον Πανάγιο Τάφο και ο οποίος σώζεται ως σήμερα.

Η επανάκτηση του Τιμίου Σταυρού

Την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε και την δεύτερη ύψωση. Στα 613 οι Πέρσες κυρίεψαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφεραν στη χώρα τους.

Λόγω των θαυμάτων που επιτελούνταν χάρη στον Τίμιο Σταυρό οι Πέρσες τον θεώρησαν μαγικό και γι’ αυτό τον φύλασσαν και τον προσκυνούσαν, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και ιδιότητα!

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά την νίκη του εναντίον των Περσών παρέλαβε τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφερε στην Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου στο ναό της Αναστάσεως. Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 626.

Η εκκλησία των Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε όλη την χριστιανοσύνη και γι’ αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε όλη την Εκκλησία.

Έτσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα πολλά τεμάχια, τα οποία φυλάσσονται ως τα πολυτιμότερα κειμήλια.

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Ύψωση Τιμίου Σταυρού: Τα Ξεχωριστά Έθιμα της 14ης Σεπτεμβρίου

Σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Την ημέρα αυτή, σε αρκετές περιοχές της χώρας, αναβιώνουν διάφορα έθιμα που κρατούν ζωντανή την ορθόδοξη παράδοση.

Η γιορτή του Σταυρού έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς, διότι αποτελεί την αφετηρία της νέας χρονιάς, ενόψει της σποράς.

Οι γεωργοί  φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα: «Βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι, και άρτον εις βρώσιν» («Ευχή επί ευλογήσει του σπόρου»).

Την ημέρα του Σταυρού, οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».

Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς (Πήλιο, Κορώνη κ.ά).

Όταν ο Γεώργιος Μέγας απεσταλμένος από την Ακαδημία Αθηνών επισκέφτηκε το Κατάλακκο για να καταγράψει τα έθιμα της Λήμνου, οι Λημνιές του είπαν: «κάθε σπίτι, κάθε νοικοκυρά φέρνει ένα κουμάρ’ με νερό στην εκκλησιά, τ’ αφήνουν στη μέση της εκκλησίας, όπου γίνεται ο αγιασμός, και μετά το παίρνουν.

Με τον αγιασμό αυτό κάνουν το προζύμι της χρονιάς το κάνουν καινούργιο. Το παλιό το σβούν΄ το ζυμώνουν την τελευταία εβδομάδα». Ακόμα και οι Τουρκάλες ήθελαν να πάρουν αγιασμό και σταυρολούλουδα. Κάποτε μια Τουρκάλα από την Κώμη ρώτησε κάποιες Λημνιές της Καλλιόπης γιατί το ψωμί τους είναι γλυκό και δε μουχλιάζει.

-Γιατί στη ζύμη μέσα βάζουμε Αγιασμό από τη γιορτή του Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου απάντησαν οι Λημνιές.
-Θα μου δώσετε και μένα, ρώτησε η Τουρκάλα. Αμηχανία. Οι Λημνιές βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση.
Πως να δώσουν αγιασμό σε μια μουσουλμάνα. Από την άλλη δεν ήθελαν να αρνηθούν. Έτσι της έδωσαν απλό νερό και της είπαν πως ήταν αγιασμός. Και το θαύμα έγινε. Η πίστη της Τουρκάλας ότι το νερό που της έδωσαν οι Λημνιές ήταν αγιασμός, φούσκωσε το ψωμί, το έκανε γλυκό και δεν μούχλιασε. Όταν αργότερα η Τουρκάλα τις ευχαρίστησε εκείνες δεν αποκάλυψαν την απάτη τους.

Στην Αίγινα αναβιώνει ο λεγόμενος «Λειδινός», μία μιμητική παράσταση, με μοιρολογήματα και ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού, έθιμο με πιθανότατα αρχαία καταγωγή. Ακολουθεί η προσφορά κολλύβων και η τελετουργία κλείνει με χορούς και τραγούδια. Οι επιλογικοί στίχοι του μοιρολογιού:
Πάλι θα ρθεις, Λειδινέ μου
Με του Μάρτη τις δροσιές
Με τ’ Απριλη τα λουλούδια
Τσαι του Μάη τις δουλειές…
Ήρθε η ώρα να μας φύγεις,
πάαινε εις το καλό,
τσαι με το καλό να έρθεις
τσ’ όλους να μας βρεις γερούς…
Ο «Λειδινός» («Δειλινός» με αντιμετάθεση δ και λ) είναι ένα δρώμενο, όπου κυριαρχεί το στοιχείο του θανάτου ως προϋπόθεση για τη νέα ζωή, με αυτονόητο τον συμβολισμό που αφορά τον μαρασμό της φύσης και την αναγέννησή της κάθε χρόνο.

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Γιορτάστηκε Σήμερα η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στο Ομώνυμο Εκκλησάκι στην Αεροπορική Βάση της Λευκάδας - Πλούσιο Φώτο Ρεπορτάζ

Γιορτάστηκε σήμερα στο ομώνυμο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, στην Αεροπορική Βάση της Λευκάδας η κορυφαία γιορτή του Χριστιανικού κόσμου.

Η Θεία Λειτουργία και η τελετή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού τελέστηκαν από τον Άγιο Καθηγούμενο της Ι. Μ. Φανερωμένης πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη π. Νικηφόρο Ασπρογέρακα, ενώ διακόνησε και ο ιεροδιάκονος Βασίλειος Μαγκανάκης.

Στην κορυφαία αυτή γιορτή, η οποία σύμφωνα με τον Ηγούμενο, επέχει θέση Μεγάλης Παρασκευής, παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Α. Δουβίτσας, η ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας και πλήθος κόσμου.

Οι προσελθόντες πέραν της Ευλογίας απόλαυσαν την ομορφιά της ορεινής Λευκάδας και πρωινό καφέ, αφού ο Διοικητής της Αεροπορικής Βάσης αναδείχτηκε άριστος οικοδεσπότης.

Χρόνια πολλά και βοήθεια σε όλους.

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Ύψωση Τιμίου Σταυρού: Τα Σημαντικά Μηνύματα της Ημέρας

Αδελφοί μου σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου, η αγία Εκκλησία μας τιμά και δοξάζει τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα όλη την ημέρα οι πιστοί ψάλλουμε «τόν Σταυρόν σου Χριστέ προσκυνούμεν καί τήν ἁγίαν σου Ἀνάσταση ὑμνοῦμε καί δοξάζουμε». Σήμερα οι πιστοί αναφωνούμε ότι: «διά τοῦ Σταυροῦ ἦλθε χαρά ἐν ὅλω τῶ κόσμω».

Γιατί όμως η Εκκλησία του Χριστού τιμά τόσο και υψώνει τον Τίμιο Σταυρό; Γιατί υψώνει ενώπιον του πιστού λαού το Τίμιο Ξύλο; Διότι ο Σταυρός είναι το κλειδί που άνοιξε ξανά την πόρτα του Παραδείσου, ώστε να εισερχόμεθα εις αυτόν ελεύθερα πλέον όλοι όσοι αγαπήσαμε και αγαπάμε τον Χριστό μας.

Ναι, ο Σταυρός είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου. Ο ληστής επάνω στον σταυρό είναι ο πρώτος που εισέρχεται εις αυτόν, λέγοντας το «μνήσθητί μου Κύριε έν τῆ Βασιλεία σου». Ναι, ο Σταυρός ως ψάλλει η Εκκλησία μας, είναι ο φύλακας ολοκλήρου της οικουμένης, η ωραιότης της Εκκλησίας, των Βασιλέων το κραταίωμα και των πιστών το στήριγμα. Ο Σταυρός είναι η δόξα των αγγέλων και των δαιμόνων το τραύμα.

Η Εκκλησία ύψωσε για πρώτη φορά τον Τίμιο Σταυρό, όταν βρήκε αυτόν η Αγία Ελένη εις τα Ιεροσόλυμα στις 14 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ. Αλλά και για δεύτερη φορά υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός στις 14 Σεπτεμβρίου του 629 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος πολέμησε τους Πέρσες που τον είχαν κλέψει και τον επέστρεψε στο ναό της Αναστάσεως των Ιεροσολύμων. Έκτοτε κάθε χρόνο η αγία μας Εκκλησία υψώνει τον Τίμιο Σταυρό εν μέσω των πιστών στις 14 Σεπτεμβρίου όπου τιμά και δοξάζει αυτόν.

Σήμερα όμως η ύψωσις του Τιμίου Σταυρού τι μηνύματα στέλνει σε όλους εμάς τους σύγχρονους πιστούς; Συχνά ακούμε αδελφούς μας που καλοπροαίρετα λέγουν: «Ο Χριστός σήκωσε τον δικό Του Σταυρό, αλλά κι εμείς σηκώνουμε τον δικό μας σταυρό». Πράγματι ο Χριστός σήκωσε τον Σταυρό Του και δέχτηκε δι΄ αυτού του τρόπου την έσχατη ταπείνωση. Διότι η σταύρωση που αποτελούσε εσχάτη ποινή εκείνη την εποχή ήταν ένας ατιμωτικός και παραδειγματικός θάνατος που τα ρωμαϊκά δικαστήρια επέβαλαν στους κακούργους της εποχής εκείνης.

Η ταπείνωση όμως του Ιησού, μετατράπηκε σε ένδοξη Ανάσταση και θρίαμβο. Δι’ αυτού του τρόπου καταδεικνύεται προς όλους εμάς ότι ο «σταυρός» που σηκώνει η κάθε οικογένεια, αλλά και ο καθένας από εμάς προσωπικά στην ζωή του, είναι οδός σωτηρίας. Αν αποδεχθούμε και αγκαλιάσουμε τον «σταυρό» μας όπως ο Κύριός μας, ο οποίος αγόγγυστα αγκάλιασε τον δικό Του σταυρό, τότε ανοίγει και για εμάς η πόρτα του Παραδείσου, όπως άνοιξε και για τον συσταυρωθέντα ληστή.

Αδελφοί μου, η ταπείνωση είναι η σίγουρη οδός που οδηγεί στον Παράδεισο, στην Βασιλεία των Ουρανών. Λόγω των αμαρτιών μας, του εγωισμού μας, του τρόπου ζωής μας, που πολλές φορές που δεν είναι σύμφωνος με τις εντολές του Θεού, επιτρέπει ή παραχωρεί ο άγιος Θεός μας από αγάπη να μας επισκεφθεί ένας πειρασμός όπως είναι ένας μεγάλος πόνος, ένα ατύχημα, μια ασθένεια, ένας θάνατος, μια οικονομική καταστροφή, ένα διαζύγιο κτλ. Γιατί; Διότι όλα αυτά γεννούν την ταπείνωσή μας. Όλα τα ανωτέρω μετατρέπονται για εμάς σε έναν ατιμωτικό «σταυρό» και μια προσωπική ατιμωτική «σταύρωση», που χτυπά τελικά τον εγωισμό μας, την υπερηφάνειά μας και το πείσμα μας και μας οδηγεί στην ταπείνωση. Όποιος πλέον ακολουθεί αυτή την οδό, φθάνει στην Βασιλεία του Θεού.

Πίσω λοιπόν από τον «σταυρό» του καθενός μας κρύβεται η αγάπη και η αγωνία του Θεού να σωθούμε εισερχόμενοι στον Παράδεισο. Ο προσωπικός ή οικογενειακός «σταυρός» που σηκώνουμε είναι για όλους μας το «κλειδί» που ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου. Διότι ο πόνος που προκαλεί στην ψυχή και στο σώμα μας ο κάθε είδους «σταυρός» που σηκώνουμε, μας ραγίζει την καρδιά, μας συντρίβει, μας ταπεινώνει, μας γονατίζει και τότε όλοι κατανοούμε ότι είμαστε τελικά ένα «τίποτα». Όταν αυτό το κατανοήσει ο άνθρωπος, τότε ήλθε μέσα μας η ταπείνωση, η οποία ανοίγει την πόρτα της προσωπικής αναστάσεώς μας και της αληθινής μας δόξας.

Γι’ αυτό αδέλφια μου, ας μην ντρεπόμαστε για τον «σταυρό» μας και ας μη τον κρύβουμε αποφεύγοντας την ταπείνωση και τον εξευτελισμό μας ενώπιον των ανθρώπων. Υψώστε τον σταυρό του πόνου σας ψηλά, όπως υψώνουμε σήμερα και τον Σταυρό του Χριστού μας. Και ας μη ζητάμε από τον Θεό μας μ’ ένα θαύμα Του να αφαιρέσει από την ζωή μας τον «σταυρό» που μας έδωσε για την σωτηρία μας.

Ας αγκαλιάσουμε όλοι με αγάπη τον «σταυρό» μας, όπως τον αγκάλιασε και ο Κύριός μας, ο οποίος τον σήκωσε στους ώμους Του και περπάτησε μέσα σε όλη την Ιερουσαλήμ, φθάνοντας έως τον Γολγοθά. Έτσι κι εμείς ας ταπεινωθούμε, φέροντας αγόγγυστα τον «σταυρό» μας στους ώμους μας περπατώντας στα σοκάκια της ζωής έως θανάτου, για να λάβουμε κι εμείς τον στέφανο  της δόξας του Θεού. Ο Σταυρός είναι η δόξα του Χριστού, ας γίνει από σήμερα λοιπόν και η δική μας δόξα.

Ο Σταυρός είναι η πηγή της ταπεινώσεως και της σωτηρίας μας που φέρνει τα βήματα της ψυχής μας στα καθαρά νερά της χάριτος του Χριστού που αναβλύζουν στις πηγές του Παραδείσου. Δι’ αυτό από σήμερα ας πίνουμε αγόγγυστα από τα γάργαρα νερά Του.

Ο Σταυρός είναι το σημείον του αγιασμού, που αγιάζει τη φύση όλη, γι’ αυτό από σήμερα ας σταυρώνουμε πάλιν και πολλάκις το σώμα μας ίνα και αυτό αγιασθεί.

Είναι η δύναμις που μετατρέπει τελικά τον πόνο και την θλίψη σε χαρά, διότι και οι μάννες όταν γεννούν υποφέρουν και πονούν, αλλά μετά τον πόνο έρχεται η χαρά του νέου μωρού που κρατούν στοργικά στην αγκαλιά τους. Γι’ αυτό από σήμερα ας κρατήσουμε κι εμείς τον δικό μας «σταυρό» στοργικά στην αγκαλιά της καρδιάς μας, για να γεννηθεί σε αυτή η χαρά που ήλθε διά του Σταυρού σε όλο τον κόσμο και έγινε η απαρχή της σωτηρίας μας.

Ας γίνει αδελφοί μου ο Σταυρός του Κυρίου μας σύμβολο νίκης θριάμβου και αναστάσεως. Ας είναι ο Σταυρός του Χριστού μας προτύπωσις και της δικής μας νίκης που έρχεται, όταν όλοι  εμείς με υπομονή, με καρτερία και με ταπείνωση σηκώνουμε καθημερινά τον προσωπικό μας «σταυρό», αναφωνώντας με δύναμη ψυχής «Σταυρέ του Χριστού σώσον ημάς τη δυνάμει Σου. Αμήν».

Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης 

Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την Ευκαιρία της Εορτής της Ανάμνησης του Εν Χώναις Θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Ομώνυμη Ιερά Μονή στην Βαυκερή Λευκάδος - Πλούσιο Φώτο Ρεπορτάζ

Το πρωί του Σαββάτου, 6 Σεπτεμβρίου 2025 εψάλη στην Ιερά Μονή Ασωμάτου Μιχαήλ Βαυκερής Λευκάδος η Ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια τελέσθηκε η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου. Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίας Γλυκερίας Γαλατσίου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ Αϊβαλιώτης, ο εφημέριος της Ενορίας Βαυκερής, Αιδεσιμώτατος Πρεσβύτερος π. Σπυρίδων Αϊβασιλιώτης και οι ευλαβέστατοι διάκονοι π. Σεραφείμ Περγάρης και π. Παναγιώτης Σπατούλας. Τον θείο λόγο κήρυξε ο π. Ιωακείμ λαμβάνοντας αφορμή από το θαυμαστό γεγονός της εορτής. Πριν το πέρας της Πανηγυρικής Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευχήθηκε στον κλήρο και τον λαό τα δέοντα, δια πρεσβειών του Ταξιάρχου Μιχαήλ και στη συνέχεια μοίρασε τον άρτο και το αντίδωρο στους ευσεβείς προσκυνητές.

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης  

Ολοκληρώθηκαν οι Διήμερες Λατρευτικές Εκδηλώσεις της Ιεράς Πανηγύρεως της Ιεράς Μονής Γενεσίου Θεοτόκου Καθαρών Ιθάκης - Πλούσιο Φώτο Ρεπορτάζ

Mε κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα και σύμφωνα με το μοναστηριακό τυπικό πανηγύρισε και φέτος η Ιερά Μονή Παναγίας Καθαρών της Ιθάκης την Θεομητορική εορτή του Γενεσίου της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ευλαβείς πιστοί από κάθε γωνιά της γης βρέθηκαν στην πολιούχο του νησιού για να προσκυνήσουν, να δεηθούν και να λάβουν την χάρη και την ευλογία της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας, της επονομαζομένης «Καθαριώτισσας».

  Το απόγευμα της Κυριακής, 7 Σεπτεμβρίου 2025 και ώρα 7:00 μ.μ. εψάλη ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ᾽αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Θεοφίλου. Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, Πανοσιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Μόσχος, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Ιθάκης, Αιδεσιμώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Χριστόδουλος Τριλίβας, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Λευκάδος και αδελφός της Ιεράς Μονής,  Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Σπυρίδων Μπούρης, ο ευλαβέστατος διάκονος π. Σεραφείμ Περγάρης, φιλοξενούμενοι κληρικοί και οι λοιποί κληρικοί της νήσου. Τον θείο λόγο κήρυξε στο πολυπληθές εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αναφερομένος μεταξύ άλλων στο γεγονός της Γεννήσεως της Μητέρας Θεού και ανθρώπων, Υπεραγίας Θεοτόκου. Αμέσως μετά έλαβε χώρα η Ακολουθία της Λιτής έως τον προαύλιο χώρο της Ιεράς Μονής όπου κι ευλογήθηκαν οι άρτοι. Μετά το πέρας της Ακολουθίας του Πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού και ώρα 10.00 μ.μ. τελέσθηκε έως τις πρώτες πρωϊνές ώρες κατανυκτική Ιερά Αγρυπνία ιερουργούντων των Πανοσ. Αρχιμανδριτών π. Σεβαστιανού Μόσχου και π. Σπυρίδωνος Μπούρη.

   Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας εψάλη στο Καθολικό της Ιεράς Μονής η Ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια τελέσθηκε η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Θεοφίλου. Τον θείο λόγο κήρυξε ο κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος Καλλιάφας, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πριν το πέρας της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας χειροθέτησε αναγνώστη τον κ. Βίκτωρα Στανίτσα, έναν ενάρετο νέο, μαθητή Γυμνασίου και κατά σάρκα υιό του Δημάρχου Ιθάκης, κ. Διονυσίου Στανίτσα, ο οποίος επί σειρά ετών διακονεί με ζήλο το Ιερό Βήμα και το αναλόγιο της Ιεράς Μονής και των Ενοριών της νήσου, κυρίως του Μητροπολιτικού Ναού Εισοδίων Θεοτόκου και της Ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Βαθέος Ιθάκης.

   Στη συνέχεια, ο κλήρος, ο λαός, οι αρχές, ο τοπικός χορευτικός Σύλλογος και η Φιλαρμονική της νήσου σχημάτισαν λιτανευτική πομπή η οποία και κατευθύνθηκε μέχρι το γραφικό καμπαναριό της Ιεράς Μονής, όπου και εψάλη εκτενής δέηση. Πριν το πέρας της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός ευχαρίστησε μεταξύ άλλων για την παρουσία τους τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Θεόφιλο, τον Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους, κ. Αλκιβιάδη Στεφανή, τον Βουλευτή Κεφαλληνίας και Ιθάκης κ. Καππάτο, τον Δήμαρχο Ιθάκης κ. Διονύσιο Στανίτσα, την Έπαρχο Ιθάκης κ. Σμαράγδα Σαρδελή, τους Αντιδημάρχους της νήσου, τον κλήρο, τους εκπροσώπους των πολιτικών αρχών και των Σωμάτων Ασφαλείας, τα ιερά αναλόγια και ιδιαιτέρως τους εκ Πατρών Ιεροψάλτες κ. Σπυρίδωνα Σκιαδαρέση και κ. Σπυρίδωνα Κασπίρη, τους ευσεβείς προσκυνητές, την Φιλαρμονική Ιθάκης, την αντιπροσωπεία του Χορευτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου ¨Χαρίλαος Τσιγόνιας¨ καθώς και όλους όσους συνετέλεσαν στην ομαλή διεξαγωγή της Ιεράς Πανηγύρεως. Μετά την διανομή του αντιδώρου προσφέρθηκε μοναστηριακό κέρασμα προς όλους ενώ λίγο αργότερα ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας προσέφερε διάφορες ευλογίες σε όλους εκείνους που ανιδιοτελώς διηκόνησαν την Ιερά Μονή κατά την διάρκεια των διήμερων εορταστικών εκδηλώσεων.

  

Χρόνια  Καλά - Πολλά και Ευτυχισμένα σε Όλους και σε Όλες τις Εορτάζουσες και σε Όλους τους Εορτάζοντες

Φώτο  Ρεπορτάζ   Διονύσιος  Κούρτης